We willen weg rijden maar na 20 meter staat er een auto naast ons bij het stoplicht te gebaren dat ik het raam naar beneden moet doen. Onze motorkap schijnt los te zitten en als we een beetje tempo hebben dreigt hij open te gaan, geven vader en zoon aan. Super bedankt. Dat hadden we dus niet gezien hè. Ik blijf het zeggen wat een behulpzame mensen!
Op naar Stone mountain national park zo'n 19 mijl verderop. We willen de presidenten uitgehakt in een berg op het paard zien. Met de kabelbaan naar boven. Een tussenstop voordat we ruim 300 kilometer onze dag gaan eindigen in Savannah.
Na een paar kilometer zien we onze motorkap weer bewegen, blijkbaar is het probleem nog niet verholpen.
Gelukkig zijn we snel in het park en stoppen we onderaan de kabelbaan. Mijn vrouwelijke charme in de strijd gooiend ( heb ik de flow nog hahaha) weet ik twee macho's zover te krijgen dat ze gaan kijken. De eerste zegt dat het nokje stuk is, nee hè. Dat zou betekenen dat we weer terug moeten naar Alamo. Hmmm we waren net zo blij met deze stevige auto. Maar de tweede man weet het beter( hoe kan het ook anders). De stang die de motorkap omhoog had zit niet goed waardoor de klep niet goed in het nokje kan vallen. Probleem verholpen, zij blij en wij heel erg blij. De skyride stelt niet heel veel voor maar het is een leuk uitstapje. Na een uurtje zijn we terug en gaan we on the road again.
We rijden door een mooie omgeving en het gaat vlotjes. Op 20 kilometer voor Savannah rijden we een super regenbui in. Het hoost vreselijk en veel mensen passen hun snelheid aan. Sommigen ook niet. Zodra de bui voorbij is staan we direct in de file en dan duren 16 kilometer plotseling heel lang. Tegen 1900 uur zijn we pas in het hotel. Die laatste kilometers hebben we anderhalf uur over gedaan. Beetje jammerrrr.
Het hotel is prima maar de baliedame is niet heel aardig. Als ik haar vraag naar een restaurant in de buurt dat ze aan zou rijden zegt ze dat iedereen dat eens moet laten te vragen en zulke vragen moet stellen aan de conciërge. Maar hé het is 1900 uur dus waar is de conciërge .... Juist naar huis. We besluiten niet moeilijk te doen en vragen Antony onze valetparkeerder om een taxi die ons naar outback steakhouse brengt. Voor 8 dollar zijn we heen en weer. Prima.
Vandaag met de Old Trolleybus door Savannah. Na 90 minuten worden we gedropt bij City Market en kunnen we overal hop on-hop offen. We eten een ijsje en krijgen vers klaargemaakte peanutbonbons. Dat slaan we niet af. Het is best warm dus we willen graag en terrasje opzoeken aan het waterfront. Dat vinden we bij het Bohemian Hotel waar ook een trolleystop is.
Na een uurtje of twee op het terras begint het vreselijk te waaien en te regenen dus ons toetje ( we nemen vandaag alleen een voorgerecht en een toetje) moeten we aan de andere kant van de glazen wand opeten. Het ziet er naar uit dat het niet echt droog gaat worden. We moeten dus een soort van sprintje trekken naar de trolley. Met de snelheid van moeders lukt dat niet echt hahaha. We stappen kletsnat de bus in. Dat wordt je dan na 25 meter. We worden weer netjes afgezet vlakbij het hotel en gaan lekker rustig aan doen. Even naar het bubbelbad en een uitgebreide douche.
Morgen gaan we via Boone Hall Plantation ( daar waar North &South, the notebook etc zijn opgenomen)en waar we een kijkje krijgen in de tijd van de slavernij, naar Myrtle Beach. Een gitzwarte bladzijde overigens nadat we twelve years a slave hebben gezien. Daar blijven we drie nachten, een goed vooruitzicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten